برترين ويولونيست‌ها؛ در طول تاريخ موسيقي

در هنر اگر قرار باشد سازي را معرفي كنيم كه آموختن آن سخت باشيد ابتدا بايد ويالون و بعدش پيانو را معرفي كرد.با در نظر گرفتن اين مسئله كه اصولا، هنر يك امر موضوعي و انتزاعي است؛ درميابيم كه با فرايندي سخت و پيچيده رو به رو هستيم و تمايز دادن هنرمندان از يكديگر كاري است حقيقتا دشوار. انتخاب تنها نه نوازنده‌ي حرفه‌اي در تمام طول تاريخ موسيقي هم، از اين امر مستثنا نيست

در همين زمينه بايد گفت كه آن چه هنرمندان را از ساير همكاران‌شان جدا مي‌نمايد؛ صرفا تسلط بر اصول و تكنيك‌هاي هنري؛ و در موضوع مورد بحث ما، نواختن ويولون نيست؛ بلكه عاملي كه شخصي را تبديل به يك ويولونيست برجسته و ماندگار مي‌كند؛ جوششي ذاتي و استعدادي دروني است. شايد همان چيزي كه با گذشت زمان، از آن به عنوان امضاي هنرمند ياد مي‌كنيم و مي‌توانيم به اين وسيله، يك اثر هنري را از ديگري تشخيص دهيم.

با نگاهي بر هر آن چه پيش از اين ذكر شد؛ به معرفي نه تن از بهترين نوازندگان ويولون مي‌پردازيم؛ كه پس از گذشت سال‌هاي متمادي، هم‌چنان در سرزمين‌هاي آواهاي جادويي و اسرارآميز خود، فرمانروايي مي‌كنند.

       ياشا هايفِز(1901-1974)

او كه استادي است بلامنازع و تمام و كمال؛ از محبوب‌ترين و برترين نوازنده‌هاي ويولون تاريخ موسيقي به شمار مي‌آيد. هايفز از پنج سالگي حرفه‌‌ي خود را شروع كرد و شصت و پنج سال ديگر هم به آن وفادار ماند.جرج برنارد شاو در نامه‌ي مشهور خود به هايفز مي‌نويسد: "اگر همينطور بي‌‌عيب و نقص و با يك توانايي فوق بشري به نوازندگي ادامه دهي؛ حتي خداوند هم به تو حسادت خواهد كرد و اينگونه جوان خواهي مرد! به نظرم شب‌ها قبل از خواب، به جاي دعا و مناجات، كمي ويولون بزن؛ اما به زشتيِ هر چه تمام‌تر؛ شايد بخشيده شوي!"

          نيكولو پاگانيني(1782-1840)

نام اين نوازنده و آهنگساز مطرح ايتاليايي، در ميان بهترين‌هاي اين عرصه به چشم مي‌خورد. اگر چه او در زندگي شخصي خود با مشكلاتي مثل قمار و اعتياد به الكل رو به رو بود؛ اما هرگز اجازه نداد كه اين مسائل بر كارش تاثيرگذار باشد. او در دنيايي كه خالي از هرگونه فناوري براي ارتباطات بود هم توانست راه خود را در سرتاسر جهان باز كند. تكنيك‌هاي ابداعيِ او هم‌چنان از محبوبيت بالايي برخوردار و مورد تاييد و تحسين هنرمندان است.

          ديويد اوستراخ(1908-1974):

اين دانش‌آموخته‌ي كنسرواتوار چايكوفسكي مسكو كه اصالتاً اوكرايني است؛ با آهنگسازان و اركسترهاي بزرگي در سرتاسر دنيا همكاري داشت و اجراهاي برجسته‌اي از آثار ويولوني دميتري شوستاكوويچ و آرام خاچاتوريان ارائه كرد دنيا موسيقي او را يكي از برجسته‌ترين نوازندگان ويولون در قرن بيستم مي‌دانند؛ كه در طول شصت سال دوران فعاليت هنري‌اش، جوايز و افتخارات زيادي را از آن خود كرد.

          ايزاك پرلمان(-1945)

اين حقيقت كه او يكي از  برجسته‌ترين ويولونيست‌هاي سبك كلاسيك در دنياي امروز است؛ در واقع غيرقابل انكار جلوه مي‌كند. اين هنرمند فوق‌ستاره كه آموزگار هم هست؛ هر سال بر محبوبيت خود مي‌افزايد و مخاطبين‌اش را در شگفتي مي‌گذارد. در ادامه لازم به ذكر است كه او با چنين توانايي قابل توجهي، با جوايز بسياري مورد تقدير قرار گرفته است.

       هيلاري هان(-1979):

اين نوازنده‌ي جوان آمريكايي كه اولين بار در سن دوازده سالگي ساز به دست گرفت؛ توانست از شانزده سالگي به دنياي حرفه‌اي‌ها قدم بگذارد و قطعات كلاسيك را ضبط كند. هان، موفق به دريافت جايزه‌ي پوليتزر، براي اجراي كنسرتوي ويولون جنيفر هيگدون كه مخصوص او نوشته شده بود؛ نيز شد. او با كسب جوايز متعدد ديگر و به دست آوردن مهر تاييد منتقدين و مخاطبان، جايگاه خود را به عنوان ويولونيست برتر تثبيت كرده است.

       فردريك كرايسلر(1875-1962)

اين ويولونيست و آهنگساز اتريشي، به عنوان يكي از بزرگ‌ترين و بهترين نوازنده‌هاي تمام دوران شناخته شده است و مورد تحسين و ستايش قرار مي‌گيرد. آنچه آثار او را از سايرين متمايز مي‌كند؛ بيان و امضاي شخصي وي، عبارات رسا و آهنگين و تمركز فوق‌العاده‌ي او در اجرا است. كرايسلر در ميان مخاطبين عام و گسترده‌ي جامعه نيز شناخته شده و دوست‌داشتني بود. به همين ترتيب توانست راه خود را به نشريات هم بگشايد و در فوريه‌ي 1925 بر جلد مجله‌ي تايم ظاهر شود.

       پابلو دو ساراسته(1844-1908)

اين نوازنده‌ي اسپانيايي، استاد مسلم و مشهور قرن نوزدهم بود كه با استعداد و هوش ويژه‌ي خود، توانست آثار بسياري را بسازد و اجرا كند. قطعات او همچنان نواخته مي‌شوند. به علاوه، او به خاطر برنامه‌هاي اپراي بي‌نظير خود از جمله، كنسرت فانتزي درباره‌ي كارمن، بسيار مورد علاقه و تحسين واقع شده است.

  ناتان ميلشتاين(1904-1992)

اين هنرمند كه اتفاقا دستي بر ترجمه هم داشته؛ توانست هفتاد سال را با موفقيت تمام در عرصه‌ي نوازنده ويالون و آهنگسازي فعاليت كند. او حتي در هشتاد و دو سالگي هم دست از فعاليت نكشيد و آخرين اجراي خود را در استكهلم انجام داد. ميلشتاين به توانايي در عملكرد، استقامت و دقت فني شناخته شده بود و همواره مورد تحسين است. در طول زندگي، برنده‌ي جوايز متعددي شد؛ از جمله جايزه‌ي گرميِ 1975 براي ضبط سونات‌هاي باخ و پارتيتاس.

    سارا چانگ(-1980)

اين نوازنده‌ي آمريكايي، يك اعجوبه‌ي واقعي است و با توانايي استثنايي و شور هنري خاص خود كه در اجرا دارد؛ شناخته مي‌شود. مجموعه‌ي جوايز و افتخاراتي كه به دست آورده است؛ مي‌تواند گواهي بر اين باشد كه او يك نابغه به دنيا آمده است.

مروري داشتيم بر مهم‌ترين و برترين ويولونيست‌هاي تاريخ موسيقي؛ كه هر يك با نبوغ ذاتي خود و پشتكاري كه در اين عرصه داشته‌اند؛ جايگاهي در اين فهرست پيدا كرده‌اند. با اميد بر اين كه اين مطلب مورد توجه شما قرار گرفته باشد. با آرزوي بهترين‌ها.