انواع گيتار الكترونيك

انواع گيتار الكترونيك

براي همه‌ي ما پيش اومده كه تو كوچه و خيابون افرادي رو ديديم كه يه گيتار تو دستشونه و مشغول نواختنش هستن و يا اصلا گيتار رو تو كيف مخصوصش قرار دادن و مشغول راه رفتن، صحبت با دوستشون و ... هستن . اما تاحالا فكر كرديد كه آيا تمامي اين گيتارها يك‌نوعند يا به چند دسته تقسيم مي‌شند؟آيا  صدا و نوع نواختن اين گيتارها شبيه همه؟ اگه اين سوالا براتون پيش اومده با ما تا انتهاي مقاله همراه باشيد.

اول از همه اينو بگم كه تنوع صدا تو گيتار به قدريه كه اگه بخوايم آهنگ‌هاي متفاوت از هم را بنوازيم كافيه گيتارمون رو كنار گذاشته و گيتار ديگري برداريم! يعني ما با يكي از غني‌ترين سازها از لحاظ تنوع رو به رو هستيم

مسلما براي يه نوازنده‌ي حرفه‌اي گيتار انتخاب ساز مناسب كار سختي نيست و به راحتي ميتونه از بين ده‌ها ساز گيتار با صداي مختلف بهترينش رو براي اون قطعه و يا اجرا، انتخاب كنه اما براي يه نوازنده‌اي كه اول راهه انتخاب ساز مناسب يكي از چالش‌برانگيزترين انتخاباست.

3 نوع گيتار الكتريك كدامند؟

سه نوع اصلي گيتارهاي الكتريك بدنه تو پر، بدنه توخالي و نيمه توخالي هستند:

1 بدنه تو پر

اين گيتارها بدنه‌هايي دارند كه از يك قطعه چوب سخت يا (معمولاً) چند قطعه چوب به هم چسبانده تشكيل مي‌شوند.

2 بدنه تو خالي

گيتارهاي توخالي با استفاده از روش‌هايي مشابه روش ساخت گيتارهاي صوتي ساخته مي‌شوند. همانطور كه از نامش پيداست، داخل آنها خالي است.

3 بدنه نيمه توخالي

اينها داراي يك بلوك مركزي سخت همراه با دو طرف توخالي هستند. اين مدل گيتار داراي بسياري از مشخصات تونال گيتارهاي توخالي هستند، اما به همين راحتي باز نمي‌شوند.

گيتارهاي بدنه تو پر

گيتارهاي الكتريك بدنه تو پر امروزي رايج ترين سبك موجود در بازار هستند.Fender اولين فروشنده عمده اين نوع از گيتارها بود كه بعداً به Telecaster تبديل شد. اين مدل در مقايسه با ساير سازهاي الكتريكي كه قبل از آن در بازار موجود بودند بسيار ساده بود اما طراحي اصلي آن هنوز در سازهاي تو پر امروزي ديده مي‌شود.

گيتارهاي بدنه تو پر از قطعه چوب مسطحي ساخته مي‌شوند كه به آن تخته گفته مي‌شود و برش دقيق آن به شكل دلخواه گيتار است. در سازهاي گرانتر، اين تخته يك تكه يكدست چوب است، اما بدنه بسياري از انواع ديگر گيتار از دو يا چند قطعه از همان گونه‌هاي چوبي كه بهم چسبانده شده اند ساخته مي شود.

 توليد كننده ساز معمولا يك‌سري انتخاب‌هاي خاصي را در نظر مي‌گيرد كه طراحي كلي ساز را تعيين مي‌كند، در حالي كه روشهاي مختلف بي شماري براي ساخت يك گيتار بدنه تو پر وجود دارد.

مطمئناً بدنه‌هاي عجيب گيتارهايي مانند Gibson Flying V، Ibanez Destroyer، Dean ML و Jackson Rhoads را ديده ايد كه ممكن است كمي فضايي به نظر برسند اما حتي اين گيتارهاي عجيب و غريب هم طبق همان اصول اوليه‌ي طراحي هر گيتار بدنه توپري ساخته شده‌اند. 

گيتار الكتريك بدنه توخالي

در دهه 1930، گيتاريست‌هاي موسيقي جاز و گروه‌هاي بزرگ به استفاده از گيتار الكترونيك روي آوردند تا بتوانند با حجم صدايي كه ديگر سازهاي روي صحنه توليد مي‌كردند به رقابت بپردازند.

 سازهاي الكتريك اوليه گيتارهاي توخالي و بزرگي بودند كه از يك صفحه قوس دار تشكيل مي‌شدند و  به قدرت صداي خواننده نيز كمك مي‌كرند. آنها داراي سوراخ‌هاي f براي تسهيل تقويت صدا و سوكت‌هاي ابتدايي بودند كه اجازه مي‌داد گيتار به يك سيستم تقويت خارجي متصل شود.

گيتارهاي الكتريك از آن زمان تاكنون مسيري طولاني را طي كرده اند و امروزه داراي طراحي‌هاي مختلفي هستند؛ اما هنوز هم مي‌توانيد جعبه‌هاي بزرگ جاز بدنه توخالي را پيدا كنيد كه صدايي همانند همان گيتارهاي قديمي‌دارند. چنين گيتارهايي بيشترين استفاده را براي نوازندگان جازي دارند كه به دنبال صدايي گرم و چوبي هستند. البته، اين فناوري در طي هشتاد سال گذشته بسيار پيشرفت كرده است، اما اين سازها هنوز هم همان حس و حال قديمي‌خود را حفظ كرده‌اند. از اين سازها به عنوان نيمه آكوستيك  نيز ياد مي‌شود.اما اين گيتارها يك مشكل اساسي دارند؛ با افزايش صدا، گيتارهاي توخالي به انعكاس حساس مي‌شوند. به همين خاطر بود كه گيتارهاي بدنه نيمه توخالي براي رفع اين مشكل طراحي شدند و تا حدي به حل آن كمك كردند.

گيتارهاي بدنه نيمه توخالي

طرح‌هاي نيمه توخالي مشابه گيتارهاي بدنه توخالي هستند اما به طور معمول بدنه‌هاي نازك تري دارند كه در داخل آن يك بلوك چوبي مركزي قرارمي‌گيرد و كمك مي‌كند تا بازخورد گيتار را كنترل كنيد در حالي كه برخي از مشخصات تونال مشابه يك بدنه توخالي را به ساز مي‌دهند. اين نوع گيتار تقريباً در هر ژانر موسيقي، به استثناي متال سنگين، با موفقيت استفاده شده است.

گيبسون ES-335 نمونه اي از يك طرح نيمه توخالي است كه براي اولين بار در سال 1958 ظاهر شد و تا به امروز محبوبيت دارد. بسياري از سازندگان از الگوهاي اوليه اين ساز پيروي مي‌كنند، اما نسخه‌هاي ديگري از گيتارهاي بدنه نيمه تو خالي نيز وجود دارد.

به عنوان مثال، Fender Thinline Telecaster يك گيتار نيمه توخالي است كه خيلي بزرگتر از يك Telecaster استاندارد نيست، اما از يك ساختار نيمه توخالي با حفره‌هاي f برخوردار است. براي بسياري از نوازندگان اين گيتار تركيبي از بهترين خصوصيات اين دو نوع مختلف از گيتارهاي الكتريك است.